Andrés Iniesta

Published on

Andrés Iniesta Luján, wym. [a] (ur. 11 maja 1984 w Fuentealbilli) - hiszpański piłkarz występujący na pozycji pomocnika w hiszpańskim klubie FC Barcelona, którego jest kapitanem. Reprezentant Hiszpanii.

Życiorys

FC Barcelona

Andrés Iniesta do FC Barcelony dołączył w 1996 roku po turnieju w Brunette, gdzie występował w zespole Albacete Balompié. Od samego początku był bardzo skromny. Po przenosinach do Barcelony niezwykle tęsknił za swoją rodziną, lecz postanowił pozostać w La Masii. Jego idolem był Pep Guardiola, którego plakat wisiał w pokoju małego Iniesty. Szybko okazało się, że młodzieniec ma wielki talent do gry. Gdy miał 16 lat został zaproszony na treningi pierwszej drużyny. „Ten dzieciak wyśle nas wszystkich na emeryturę”, powiedział wówczas Pep Guardiola w rozmowie z Xavim Hernándezem. Iniesta w drużynach juniorskich błyskawicznie przechodził przez kolejne sekcje klubu. Od sezonu 2000/2001 został włączony do kadry FC Barcelony B, a 22 grudnia 2001 roku, znalazł się na ławce rezerwowych w ligowym spotkaniu z Espanyolem.

W pierwszym zespole zadebiutował 29 października 2002 roku, pod wodzą Louisa van Gaala w spotkaniu z Club Brugge w ramach Ligi Mistrzów. Iniesta otrzymał szansę gry w wyniku kontuzji podstawowego rozgrywającego drużyny - Xaviego. Dzięki absencji „mózgu” FC Barcelony, mógł pokazać swoje umiejętności całemu piłkarskiemu światu. Od sezonu 2003/2004 Iniesta stał się członkiem pierwszego zespołu Dumy Katalonii. W latach 2004/2005 wystąpił w 37 z 38 spotkań ligowych, był to najlepszy wynik z całego zespołu (wchodził przeważnie jako zmiennik Xaviego). Rok później kontuzji doznał Xavi, co ułatwiło Inieście grę w pierwszym składzie FC Barcelony. Młodzieńca bardzo wychwalał ówczesny trener Frank Rijkaard, z którym Duma Katalonii wygrała Ligę Mistrzów oraz zdobyła mistrzostwo Hiszpanii. 22 sierpnia 2006 roku, Iniesta jako kapitan drużyny podniósł trofeum Joana Gampera po zwycięstwie 4:0 nad Bayernem Monachium.

Kiedy w 2007 roku zespół opuścił Ludovic Giuly, Hiszpan zamienił swój dotychczasowy numer 24 na 8. 19 lipca 2007 roku hiszpański dziennik Marca łączył Iniestę z przejściem do Real Madryt, którzy rzekomo byli skłonni zapłacić 60 000 000 euro. Hiszpan jeszcze tego samego dnia odpowiedział: „Jestem bardzo zaskoczony, nic o tym nie wiedziałem. Nie ma mowy o przenosinach do Madrytu. Chciałbym pozostać w Barcelonie, aż do piłkarskiej emerytury”. 25 stycznia 2008 roku przedłużył swój kontrakt do 2014 roku wraz klauzulą wykupu wynoszącą 150 milionów euro. We wrześniu 2008 roku, po odejściu byłych wicekapitanów (Ronaldinho do Mediolanu i Deco do Chelsea), FC Barcelona zdecydowała się na wybór ich następców. Iniesta został wybrany trzecim wicekapitanem, przed nim znajdowały się takie osobistości jak: Carles Puyol , Xavi i Víctor Valdés. Co ciekawe cała czwórka była wychowankami Dumy Katalonii. W październikowym spotkaniu w ramach Ligi Mistrzów z FC Basel na Camp Nou, Iniesta odniósł kontuzję, która pierwotnie miała wyłączyć go z gry na 6 tygodni. Ostatecznie pojawił się na boisku dopiero 3 stycznia 2009 roku. Wszedł wówczas na boisko w 65 minucie spotkania z Realem Mallorca, zdobywając zwycięskiego gola. Miesiąc później w meczu z tym samym przeciwnikiem zagrał 250. spotkanie w barwach FC Barcelony.

6 maja 2009 roku zagrał w pamiętnym spotkaniu Ligi Mistrzów z Chelsea Londyn. Była już 91. minuta, Barcelona powoli żegnała się z nadzieją udziału w wielkim finale tych elitarnych rozgrywek. Jednak piłkę przed polem karnym futbolówkę dostał Iniesta i z pierwszej piłki, oddał strzał, dzięki któremu wszyscy kibice FC Barcelony oszaleli ze szczęścia. Blaugrana zakwalifikowała się tym samym do finału Ligi Mistrzów. Nikt nie spodziewał się takiego obrotu sprawy. 4 dni później Iniesta odniósł kolejny uraz w meczu z Villarreal na Camp Nou. Jednak udało mu się wystąpić w finale Ligi Mistrzów z Manchesterem United, który odbył się 27 maja 2009. Barcelona ostatecznie i tym razem okazała się lepsza od rywali. Po tym spotkaniu na temat Iniesty wypowiedziało się kilka znanych osobistości m.in. Alex Ferguson: „Nie mam obsesji na punkcie Messiego. Zdecydowanie wyżej cenię umiejętności Iniesty. On jest fantastyczny, swoją grą sprawia ogromne możliwości dla zespołu. Jego talent jest niesamowity. Jest niezwykle ważny dla Barcelony”. Natomiast Wayne Rooney nazwał Iniestę najlepszym piłkarzem na świecie. Po zakończeniu sezonu koledzy ofensywnie nastawionego pomocnika namówili go, aby napisał książkę. W efekcie powstało dzieło pod tytułem „Andrés Iniesta - Rok w raju”.

18 października 2009, Iniesta znalazł się na liście 30 kandydatów do zdobycia Złotej Piłki. Był również nominowany do nagrody Piłkarza Roku obok Lionela Messiego i Xaviego. Ostatecznie wygrał Argentyńczyk, a Iniesta zajął 5. miejsce z 134. głosami. 27 listopada 2009 postanowił przedłużyć swój kontrakt do 2015, klauzula wykupu została podniesiona ze 150 do 200 milionów euro.

Reprezentacja

Andrés Iniesta grał z sukcesami w juniorskich reprezentacjach Hiszpanii. W kategorii U-16 wywalczył Mistrzostwo Europy w 2001, a rok później powtórzył wyczyn z reprezentacją U-19. Zdobył też srebrny medal Młodzieżowych Mistrzostw Świata w 2003.

W pierwszej reprezentacji zadebiutował 27 maja 2006 w meczu z Rosją (4:0). Zagrał jeden mecz na mundialu w Niemczech - 90 minut z Arabią Saudyjską (3:0). Pierwszego gola dla reprezentacji seniorskiej Hiszpanii zdobył 7 lutego 2007 w meczu towarzyskim z Anglią.

W 2008 razem z reprezentacją Hiszpanii triumfował w mistrzostwach Europy. Przez cały turniej był jedną z bardziej wyróżniających się postaci i odgrywał ważną rolę w kadrze Aragonesa.

Andrés Iniesta znalazł się w składzie reprezentacji Hiszpanii na Mistrzostwa Świata 2010. 25 czerwca w meczu z Chile zdobył bramkę na 2:0, a Hiszpania wygrała ostatecznie 2:1. Został wybrany najlepszym zawodnikiem tamtego spotkania. W 116. minucie finałowego meczu z Holandią strzelił jedyną bramkę w meczu dającą jego reprezentacji tytuł mistrza świata. Gola tego zadedykował Danielowi Jarquemu, pokazując koszulkę z napisem "Dani Jarque: siempre con nosotros" ("Dani Jarque: Zawsze z nami"). Jarque, były kapitan Espanyolu, zmarł w sierpniu 2009 na zawał serca. Pamiątkowa koszulka została wmurowana w stadion Espanyolu Barcelona. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem tego spotkania.

Na Mistrzostwach Europy w 2012 wraz z reprezentacją Hiszpanii zajął pierwsze miejsce. Został też uznany przez UEFA za najlepszego gracza turnieju.